پرسپولیس این روزها درگیر حواشی درون تیمی است که باعث شده مدیریت و سرمربی این باشگاه وارد یک چالش جدیدی شوند و به‌نوعی اختلافات خود را نیز علنی کنند. البته اولین بار نیست که یحیی گل‌محمدی با مدیریت باشگاه خود به مشکل می‌خورد و در چند سالی که او در باشگاه پرسپولیس حضور دارد بارها اتفاق افتاده که علیه مدیریت این باشگاه موضع‌گیری تندی کرده است. اما درمورد رضا درویش کمی دیرتر این اتفاق رخ داد و به نظر می‌آید با ماجرای پیش‌آمده دیر یا زود باید شاهد جدایی یکی از این دو نفر از پرسپولیس باشیم. در ارتباط با شرایط حاکم بر پرسپولیس که قاعدتا ریشه در مشکلات مالی این باشگاه دارد بد ندیدیم با امیر عابدینی همکلام شویم. او به سوالات « فرهیختگان» این‌گونه پاسخ داد.
قبل از هر چیز می‌خواهیم در مورد اوضاع نابسامان باشگاه پرسپولیس از نظر مالی صحبت کنید و اینکه چه عواملی باعث شده که این باشگاه و همچنین استقلال تا این حد با بحران مالی مواجه شوند؟
تعریف باشگاه‌داری در ایران یک تعریف مشخص است. فردی که مدیریت دولتی را می‌پذیرد می‌تواند در ذهنش آیتم‌های مدیریت دولتی را ترسیم کند یا اینکه آنقدر هوشمند است که با چند کارشناس مشورت کند و بعد قبول مسئولیت کرده یا این پست را نپذیرد اما وقتی پذیرفت که کار کند دیگر نباید دنبال بهانه باشد. هر حرف و حدیثی دیگر بهانه است. من نوعی می‌دانم که این صندلی که قرار است روی آن بنشینم چه چالش‌هایی پیش‌رو دارد. اولین مورد این است که سازمانی که من قرار است در آن کار کنم قوانینش تعریف شده است. قاعدتا هدایت این مجموعه که مدیریت آن را پذیرفته‌ای نیاز به یک بودجه مشخص دارد و وقتی بودجه کافی نباشد با مشکلات زیادی مواجه خواهید شد. آن وقت نمی‌توانید نظارت و کنترل کنید و کم‌کم در چاله‌هایی می‌افتید که بیرون آمدن از آن بسیار دشوار می‌شود. این چالش‌های است که الان هیات‌مدیره باشگاه پرسپولیس با آن مواجه شده است. من به‌خوبی این موضوع را درک می‌کنم. وقتی به شما حق پخش نمی‌دهند، تبلیغات دور زمین نیز از طرفی بسیار ضعیف عمل شده است و عملا تبلیغات محیطی به صفر رسیده است. حق و حقوق باشگاه‌ها تامین نمی‌شود و فقط تبلیغات روی پیراهن می‌ماند. مقطعی هم سامانه‌هایی بودند که از مردم می‌خواستند پیامک‌هایی به آن شماره بدهند و از آن راه درآمدزایی کرده و بخشی از آن را نیز به باشگاه‌ها می‌دادند که چند سالی است که دیگر این مورد را هم نمی‌بینیم. در کنار این مسائل درآمدزایی از راه ترانسفر بازیکن را هم می‌توانیم داشته باشیم که نه‌تنها نداریم بلکه با جذب بازیکنان ترانسفر شده به هزینه‌هایمان اضافه هم می‌کنیم.
در چنین شرایطی که عنوان می‌کنید، مدیران باشگاه‌های بزرگ چه باید بکنند؟
قدر مسلم وقتی دچار این وضع می‌شوید باید اولویت‌بندی کنید. یکی از اولویت‌های من این است که ابتدا امکانات مورد نظر تمرین چه از لحاظ زمین، دستگاه‌های بدنسازی، تغذیه بازیکنان فراهم شود. در وهله دوم خواسته‌های کادرفنی از لحاظ مالی فراهم شود و در وهله سوم هم دستمزدهای بازیکنان به‌موقع پرداخت شود. مورد چهارم هم هزینه‌های جاری باشگاه است که اگر مدیر باشگاه نتواند این موارد را تامین کند با مشکلات زیادی مواجه خواهد شد و آن موقع است که هزینه‌های باشگاه با بودجه جور درنمی‌آید. اتفاقی که الان در پرسپولیس شاهد آن هستیم و مطمئنا مشکلات زیادی پیش‌روی این باشگاه درصورت ادامه این وضع خواهد بود.
یکی از اتفاقاتی که در پرسپولیس شاهد آن هستیم اقدام به فسخ قرارداد یحیی گل‌محمدی و عدم حضور او در جلسات هیات‌مدیره که به آنها دعوت شده است. به نظر شما این اتفاقات عجیب نیست؟
حرف من این است که چرا یحیی گل‌محمدی وقتی به جلسه هیات‌مدیره دعوت می‌شود آن را رد می‌کند. هیات‌مدیره در باشگاه بزرگی مثل پرسپولیس جایگاه تعریف شده‌ای دارد. آقای گل‌محمدی شما با باشگاه قرارداد داری و محل بررسی مشکلات همین جلسه هیات‌مدیره است. شما با همین مدیرعامل دست همکاری دادی. پس اگر مشکلاتی است باید ابتدا آن را با مدیران باشگاهت مطرح کنی و اگر این کار را کردی و اتفاق مثبتی رخ نداد آن وقت می‌توانی آنها را عمومی کنی. هواداران هم که صاحبان و سهامداران باشگاه پرسپولیس هستند آنقدر باهوش هستند که بتوانند قضاوت درستی داشته باشند پس گل‌محمدی باید قبل از هر اقدامی به جلسه هیات‌مدیره رفته و حرف‌هایش را آنجا بزند و اگر به نتیجه نرسید آن وقت حق دارد هر انتقادی را متوجه باشگاهش کند. در خیلی از باشگاه‌ها این مشکلات است که درون خانواده حل می‌شود. عجیب است که در کوران مسابقات رفتارهای اینچنینی را از یحیی می‌بینیم.
سرخابی‌ها قرار بود خصوصی شده تا خیلی از مشکلات الان را نداشته باشند اما عملا می‌بینیم که آنها دچار بحران‌های خودساخته شده‌اند!
به نکته خوبی اشاره کردید. الان پرسپولیس و استقلال و البته سپاهان از نظر فنی در شرایط خوبی به سر می‌برند و هواداران‌شان را از این بابت راضی نگه داشته‌اند. البته وقتی می‌گویم خوب بازی می‌کنند در سطح کشور منظورم است و واقعیت امر با سطح بین‌المللی هنوز فاصله دارند. در چنین شرایطی چرا پرسپولیس و استقلال دچار مشکلات خودساخته شده‌اند؟ جوابش روشن است. همه این مشکلات از یک نفر ریشه میگیرد و آن هم فردی به نام حسین قربان‌زاده است. اول گفتند سهام را واگذار می‌کنیم، بعد تا یک مرحله رساندند و بعد صحبت از درصدی شدن فروش آن شد. جالب اینکه هنوز سهام را واگذار نکرده‌ایم مبلغی که از فروش بخشی از سهام به دست آمده را خرج می‌کنیم! سهام واگذارشده آیا مجمعی برای آن برگزار شد که چگونه آن پول خرج شود. آیا واقعا سهامی واگذار شد یا پول‌هایی که خرج شد کمک بود؟ قیمت قطعی دو باشگاه سرخابی چقدر است و آیا قیمت سهام آنها افزایش پیدا کرده یا پایین‌تر آمده است؟ من اعتقادم این است؛ عدم مدیریت راهبردی و کاربردی باعث شده که این اتفاقات را در این دو باشگاه شاهد باشیم.
بحثی که الان مطرح است این است یحیی گل‌محمدی نگران آینده‌اش در پرسپولیس است، مخصوصا اینکه قرارداد برانکو با عمان به‌زودی به پایان می‌رسد و برخی از مدیران باشگاه پرسپولیس تمایل دارند که با او همکاری کنند. در این باره چه نظری دارید؟
ببینید اگر یحیی در کنار کارش دچار تردید شده است به نظر من به مشکل می‌خورد. الان بستری در پرسپولیس فراهم شده که درمورد حال حتی آینده تردیدهای زیادی وجود دارد و در این شرایط مدیریت باشگاه با حواشی که کنارش ایجاد شده و مشکلات باشگاه دچار مشکلات خیلی زیادی می‌شود. اول اینکه بگویم برانکو درمورد یحیی گل‌محمدی طوری صحبت کرده است که بسیار بعید می‌دانم بخواهد دنبال نشستن به جای او باشد. او باهوش‌تر از این حرف‌هاست که در این مقطع جای یحیی را بگیرد. مخصوصا اینکه پرسپولیس با یحیی یک فصل عالی را سپری کرده و اگر برانکو نتواند مسیر او را ادامه دهد آن وقت به‌اصطلاح نه از تاک نشانی می‌ماند نه از تاک‌نشان! ضمن اینکه در عمان خیلی به برانکو احترام می‌گذارند و شرایط مالی‌اش هم خوب است. مگر اینکه دنبال شور و هیجان باشد.
واقعیت امر است که یحیی خودش احساس کرده مدیریت باشگاه تمایلی برای ادامه کارش ندارد و دنبال گزینه‌های بهتر از جمله برانکو هستند!
یحیی فرد بسیار باهوشی است و اگر چنین چیزی باشد آن را خیلی خوب حس خواهد کرد. شاید جریان‌های غیرورزشی در این مورد مطرح باشد که یحیی آن را حس کرده و طبیعی است که حق داشته باشد نگران آینده کاری‌اش باشد.
عملکرد رضا درویش را در پرسپولیس چطور بررسی می‌کنید؟
من درمورد عملکرد درویش در تقریبا دو سال حضورش در پرسپولیس هیچ قضاوتی ندارم. به این خاطر که قضاوت زمانی درست است که کارنامه‌ای باشد. شما نتایج تیم را به مدیریت درویش ارتباط ندهید چراکه تیم فقط بخشی از مدیریت را شامل می‌شود. زیرساخت‌ها، تامین منابع، هدایت عمومی و تشکیلات را به سازمان پایدار رساندن همه اصل مدیریت است. درمورد اینها آمار دقیقی بیرون نیامده که بخواهیم آن را قضاوت کنیم. اگر این کارها در پرسپولیس شده است که مدیریت درویش خوب بوده اما اگر نشده و همه ساختار دچار حادثه شده و بر مشکلات باشگاه اضافه شده است را اجازه دهید مردم قضاوت کنند.
نظر شما